Roraty - Msze św. ku czci Najświętszej Maryi Panny

W tym tygodniu Msza św. Roratnia jest sprawowana w naszym kościele w środę i sobotę o godz. 6.45. Na Mszę św. roratnią przychodzimy ze świecami, a dzieci z lampionami.

W najbliższą sobotę 24 grudnia na Mszy św. Roratniej o godz. 6.45 zakończenie nowenny do Dzieciątka Jezus . 

Roraty tworzą niepowtarzalny adwentowy klimat. Warto na nie się wybrać, nawet jeśli są odprawiane bardzo wczesnym rankiem. Szczególnej wymowy nabierają wówczas słowa: "Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość..." .

Charakterystycznym elementem Rorat jest zapalanie specjalnej świecy ozdobionej białą wstęgą. Świeca ta (roratka) umieszczana jest w pobliżu ołtarza jedynie w Adwencie. Symbolizuje Najświętszą Maryję Pannę. Współcześnie z uwagi na udział dzieci i młodzieży Roraty odprawia się często wieczorem. W niektórych parafiach dzieci przychodzą na msze roratnie z zaświeconymi lampionami.
Tradycyjnie rozpoczyna się liturgię przy zgaszonym świetle elektrycznym, dopiero po akcie pokutnym, na śpiew "Chwała na wysokości Bogu..." zapala się wszystkie światła w Kościele. 

Foto galeria - Roraty z dn. 17 grudnia br.

Jak dobrze wiemy, Msze św. roratnie są nieodłącznym elementem radosnego czasu oczekiwania, jakim jest Adwent. Są odprawiane w każdej parafii. Msze św. roratnie, tradycyjnie zwane "Roratami", odprawiane są zazwyczaj przed wschodem słońca, podkreślając w ten sposób wyjątkowość tego okresu. Nazwa "roraty" pochodzi od zwyczajowej pieśni na wejście, rozpoczynającej się od słów: "Rorate caeli desuper" –"Spuśćcie rosę niebiosa".

A więc jest to Msza św. wotywna o Najświętszej Maryi Pannie odprawiana w okresie Adwentu. Jest jednym ze znaków szczególnej obecności Matki Boga w tym czasie, gdyż to Ona w sposób szczególny oczekiwała na Mesjasza. Przeżywała adwent oczekiwania jako córka Izraela, Matka Pana Jezusa i Kościoła.

W czasie odprawiania Mszy św. roratniej zapala się dodatkową świecę, która symbolizuje Patronkę adwentowego oczekiwania – Maryję. Właśnie te Msze św., odprawiane w okresie Adwentu, mają nam szczególnie przypominać Maryję, gdyż to Ona, podobnie jak jutrzenka wyprzedza wschód słońca, poprzedziła przyjście Światłości świata – Jezusa Chrystusa. †

Maryja jako Córka Narodu Wybranego wraz ze wszystkimi pokoleniami oczekiwała na przyjście Bożego Mesjasza. A już od chwili, kiedy anioł Gabriel zwiastował Jej, że pocznie i porodzi Syna, który ma być obiecanym Emmanuelem, w szczególny sposób oczekiwała na Życie, wzrastające pod Jej sercem. Patronka radosnego czasu oczekiwania, teraz razem z Kościołem czeka na ponowne przyjście chwalebnego, uwielbionego Chrystusa, a królując w niebie razem z Nim, wspiera Kościół w jego oczekiwaniu na ostateczny Dzień Pański.

Nasze uczestniczenie w Roratach jest piękną postawą oczekiwania razem z Maryją na nadejście Zbawiciela. Poprzez udział w tym porannym nabożeństwie, Kościół daje nam kolejną możliwość ćwiczenia swojej woli i umiejętności wyrzeczenia.

Na Msze św. roratnie są zaproszeni wszyscy wierni, nie tylko dzieci i młodzież, jak się w praktyce przyjęło. Obecnie, z uwagi na udział dzieci i młodzieży, Roraty odprawia się często w godzinach popołudniowych, bądź nawet po zachodzie słońca.

Podsumowując powyższe, można powiedzieć, iż Liturgia Mszy św. roratniej wyraża nasze oczekiwanie i tęsknotę za Chrystusem, który ma przyjść. 

Antyfona i modlitwa po Mszy św. roratniej: Oczekujemy Zbawiciela świata 

Oczekujemy Zbawiciela świata,
Który przemieni ciało nasze śmiertelne w chwalebne.
Przeto żyjmy trzeźwo, pobożnie i sprawiedliwie,
Oczekując nadziei i chwały przyjścia wielkiego Boga
I Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa.
Amen.

Kapłan: Nieba, spuśćcie z rosą Sprawiedliwego.
Wierni: Ziemio, otwórz się i wydaj Zbawcę naszego.
Kapłan: Panie, wysłuchaj modlitwy nasze.
Wierni: A wołanie nasze niech do Ciebie przyjdzie.
Kapłan: Módlmy się. Boże, który uradowałeś świat przez łaskawe przyjście Syna Twego, użycz nam łaski swojej, abyśmy się przygotowali na nie przez godną pokutę. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Wierni: Amen.

Kapłan: Oto poczniesz i porodzisz Tego, który będzie zwany Synem Najwyższego.
Wierni: Da Mu Pan Bóg stolicę Dawida, ojca Jego, i będzie królował w domu Dawidowym na wieki.
Kapłan: Módlmy się. Pobudź serca nasze, o Boże, do przygotowania dróg Jednorodzonemu Synowi Twojemu, abyśmy oczyszczeni przez Niego z grzechów naszych, mogli służyć Tobie czystym sercem. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Wierni: Amen.

(za: Skarbiec pieśni kościelnych pod redakcją ks. Antoniego Reginek, Katowice 2004)